نماینده مردم اقلید در مجالس سوم، چهارم و هفتم گفت: وخیم‌تر شدن بحران کم‌آبی در کشور شرایطی را به وجود آورده که تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران بین «بد» یعنی سرمایه‌گذاری سنگین و «بدتر» یعنی بی‌آب ماندن بخش‌های شرب، کشاورزی و صنعت تن به «سرمایه‌گذاری سنگین» دهند تا بحران کم‌آبی تبدیل به بحران‌های اجتماعی و اقتصادی لاعلاج نشود.
احمد نیک‌فراظهارکرد: فلات ایران خشک و نیمه خشک است و بیش از چند دهه است که با بحران کم‌بارشی هم روبروست همین خصوصیت فلات ایران باعث شد تا برداشت از سفره‌های آب زیرزمینی به حدی شدت یابد که طبق برخی تخمین‌ها، مازاد این برداشت‌ها اعداد بسیار بزرگی را در حدود ۱۳۰-۱۴۰ میلیارد مترمعکب ثبت کرده است.
وی ادامه داد: میزان برداشت آب از سفره‌های زیرزمینی چند ده برابر مجوزهای صادر شده برداشت آب از چاه‌های پروانه‌دار بوده است که البته به این موضوع، برداشت آب از چاه‌های فاقد مجوز و مخفی را هم باید اضافه کرد.
عضو کمیسیون کشاورزی مجلس هفتم ادامه داد: عمق خسرانی که از این ناحیه به سفره‌های زیرزمینی آب وارد شده است، زمانی عمیق‌تر و غیرقابل جبران‌تر به نظر می‌رسد که به دلیل ریزدانه بودن خاک این سفره‌ها، روان‌آبها و آبهای سطحی نمی‌توانند به عمق زمین رسوخ کنند و جایگزین آبهای برداشت شده شوند.
نماینده مردم اقلید در مجالس سوم، چهارم و هفتم متذکر شد: به دلیل هرزروی روان‌آبها و آبهای جاری و سطحی، دربی ورودی قنات‌ها، رودخانه‌ها و سدها نیز به طور چشمگیری کاهش یافته است، به همین دلیل است که در سال ۱۴۰۴ از نظر کاهش سطح منابع آبی شاهد پدیده کاهش تولید نیروگاههای برق‌آبی و افت ولتاژ برق و افزایش قطعی برق در شهر تهران و سایر نقاط کشور هستیم. این اتفاق یک تاثیر منفی زنجیره‌وار دیگر هم دارد و آن قطع برق کارخانجات و واحد تولیدی و صنعتی است که موجب کاهش عرضه محصولات و تولیدات آنها به بازار مصرف و به دنبال آن بهم خوردن تعادل نظام تولید و توزیع و صعودی شدن قیمت‌ها می‌شود.
نیک‌فر بحران آب را بحرانی بسیار جدی دانست و ادامه داد: تامین آب از طریق شیرین کردن آب‌شور هزینه‌های بسیاری سنگینی دارد و مستلزم مشارکت سرمایه‌گذاران بخش خصوصی و تخصیص یارانه‌های سنگین دولتی برای خرید تضمینی آب‌شیرین از آنها و عرضه در شبکه توزیع آب شرب کشور است و به همین دلیل با وجود دارا بودن منابع بزرگ آب‌شور در دریای خزر، دریای عمان و خلیج‌فارس، تصفیه‌خانه‌های بزرگ نظیر تصفیه‌خانه‌هایی که در عربستان ساخته شده، در شمال و جنوب کشورمان احداث نشده و انتقال آب دریا به مناطق مرکزی کشور در حد یک ایده و طرح باقی مانده است.
وی ادامه داد:وخیم‌تر شدن بحران کم‌آبی در کشور شرایطی را به وجود آورده که تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران بین «بد» یعنی سرمایه‌گذاری سنگین و «بدتر» یعنی بی‌آب ماندن بخش‌های شرب، کشاورزی و صنعت تن به «سرمایه‌گذاری سنگین» دهند تا بحران کم‌آبی تبدیل به بحران‌های اجتماعی و اقتصادی لاعلاج نشود.
عضو کمیسیون کشاورزی مجلس هفتم سپس به تشریح آثار بحران کم‌آبی در بخش کشاورزی پرداخت و گفت: با توجه به کم‌بارشی فلات ایران تامین آب بخش کشاورزی که ریشه و بنیان جوامع انسانی و اقتصادی کشور را شامل می‌شود تنها از طریق فناوری‌های مدرن آبیاری و بهره‌مندی از تکنولوژی‌های جدید زراعی و افزایش برداشت محصول در هکتار، امکان‌پذیر است.
نماینده مردم اقلید در مجالس سوم، چهارم و هفتم ادامه داد: بحران آب در بخش کشاورزی جدی و همیشگی است و جز با تغییر نگرش‌های بسته دولتی در حوزه مدیریت آب راه‌حل دیگری ندارد.
نیک‌فر در پاسخ به این پرسش که چه اقداماتی را برای آینده‌ای پایدارتر در زمینه مدیریت آب پیشنهاد می‌کنید، گفت: تا زمانی که سیاست کلان در حوزه آب هماهنگ و پیوسته نشود و در قالب وزارتی جدید تحت عنوان وزارت آب، کشاورزی و منابع طبیعی منسجم نشود و دست از موازی‌کاری‌های دولتی برداشته نشود، نمی‌توان امیدی به از بین بردن ناترازی آب داشت.
وی ادامه داد: در توزیع آب شرب، بهداشتی و صنعتی نیز اصلاح و بازسازی شبکه توزیع باید انجام شود. طبق آمارهای مختلف بین ۱۸ تا ۴۰ درصد آب در شبکه‌های فرسوده انتقال آب هدر می‌رود و در برخی شهرها لوله‌ها و شبکه‌های انتقال آب بعد از ۹۰ سال هیچ تعویض و بازسازی‌ایی نداشته است و آبی که با هزینه‌های سنگین تولید می‌شود در این شبکه فرسوده هدر می‌رود.