دبیر انجمن روغن نباتی ایران با تاکید بر اینکه ۲ میلیارد دلار برای واردات دانههای روغنی هزینه میشود، اظهار کرد: طی چند دهه گذشته حداکثر تولید دانههای روغنی در کشور ۷۰۰ هزار تن در سال بود که اگر بخواهیم خودکفا شویم این رقم باید حداقل به ۴ تا ۶ میلیون تن برسد.
نسیم خبر- مسئله کمبود و گرانی روغن این روزها بحث داغی است که در رسانهها جریان ساز شده است. روغن یکی از کالاهای اساسی است که هم در صنایع اهمیت بالایی دارد و هم در سبدغذایی مردم جامعه که بخش اعظم این کالا از طریق واردات تامین میشود. آنچه که اهمیت دارد این است که طی سالیان اخیر میزان واردات دانههای روغنی به کشور افزایش و میزان تامین این نیاز از طریق تولیدات داخلی کاهش یافته است. بر اساس آخرین اطلاعات، سالانه بیش از ۱۰۰ هزار تن دانه روغنی در داخل کشور تولید میشود که عمدتا در تولید محصول کلزا متمرکز است و بر اساس پیشبینیهای دولت، وزارت جهاد کشاورزی تلاش میکند که این تولید را تا بالاتر از ۳۰۰ هزار تن در سال برساند. نکته مهم این است که بیش از ۹۵ درصد روغن خام ما از طریق واردات تامین میشود و سه میلیون تن کلزا وارد میشود که حدود ۱۰۰ درصد آن وارد میشود.
این شرایط به این دلیل است که از تولیدکنندگان دانههای روغنی حمایت لازم صورت نمیگیرد در این میان دلالها وارد بازار میشوند به همان حداقل تولید داخلی نیز در دست کشاورز باقی میماند و علی رغم نیاز شدیدی که ما به تولید داخل داریم تا میزان واردات را کاهش دهیم از آن حداقل میزان تولید داخلی نیز حمایت نمیشود و کشاورز به جای کاشت این محصولات مورد نیاز به سمت کشت محصولاتی همچون صیفیجات، گوجه، هندوانه و... میرود که هم به منابع آب و خاک کشور ضربه وارد میشود و هم به دلیل میزان تولید بالا به ضایعات تبدیل میشوند، اما به دلیل اینکه درآمد بالایی دارند، کشاورز به کشت آنها تمایل بیشتری دارد.
در چنین شرایطی حمایت از تولیدکنندگان داخل و توجه به کشت دانههای مناسب با توجه به شرایط اقلیمی و منابع آبی کشور اهمیت بسیار بالایی دارد که در این مطلب به موضوع دانههای مناسب قابل کشت و اینکه آیا میتوانیم در زمینه دانههای روغنی به خودکفایی برسیم یا خیر پرداخته شده است.