عضو سازمان نظام صنفی رایانه‌ای، تحریم، مکانیسم‌های انتقال پول و مبادله تجاری در فضای بین‌المللی را از محدودیت‌های صنعت نرم‌افزاری عنوان و تاکید کرد که نیروی انسانی اصلی ترین سرمایه هر شرکت نرم افزاری است.

حسام اسدی - رئیس کمیسیون مدیریت ارتباط با مشتری نصر تهران با بیان اینکه متأسفانه امروز صنعت نرم افزار، صنعت جذابی نیست و سرمایه گذاری زیادی در این حوزه انجام نمی شود، اظهار کرد: درواقع اصلاً تزریق سرمایه در این حوزه انجام نمی‌شود، در صورتی که می‌تواند یکی از صنایع مولد ما باشد و اتفاقاً پیشرفت هم کند. استعدادهای بسیار خوبی در این زمینه در کشور داریم که به ساده‌ترین شکل می‌توانند ارزآوری برای کشور داشته باشند، اما به خاطر محدودیت‌هایی که امروز با آن دست به گریبان هستیم، جذابیت از این صنعت فاصله گرفته است.

وی تحریم، مکانیسم‌های انتقال پول و مبادله تجاری در فضای بین‌المللی را از محدودیت‌های صنعت نرم‌افزاری عنوان کرد و افزود: اگر این محدودیت‌ها و دغدغه‌ها وجود نداشت، این صنعت به راحتی پیشرفت می‌کرد. همچنین عوامل متعددی در عدم جذابیت این صنعت تأثیرگذار هستند؛ به عنوان مثال در شرایط تورمی، به هیچ عنوان قیمت گذاری نرم افزار متناسب با سایر قسمت‌ها رشد نمی‌کند. برایمان قابل فهم و جا افتاده است که نرخ سخت افزار متناسب با فضای تورمی و ارزی رشد کند، اما معمولاً در حوزه نرم افزار این دیدگاه وجود ندارد.

نیروی انسانی اصلی ترین سرمایه هر شرکت نرم افزاری

اسدی با بیان اینکه این شرایط وضعیت شرکت‌های نرم افزاری را تحت تأثیر قرار می‌دهد، خاطرنشان کرد: همه به دنبال این هستند که صرفه جویی‌هایشان را در حوزه نرم افزاری انجام بدهند. در صورتی که این صنعت، بسیار می‌تواند مولد باشد. وقتی شرکت‌های نرم افزاری نتوانند به اندازه کافی منتفع شوند و از طرفی قیمت‌گذاری‌های رسمی که توسط نظام صنفی انجام می‌شود، نتواند مقبولیت پیدا کند و سازمان هم به اندازه کافی تلاش نکند که این را بین نهادهای دولتی و تمامی نهادهایی که کار نرم افزاری انجام می‌دهند، به کرسی بنشاند، همه به ارزان فروشی روی می‌آورند، برای اینکه مجبور به زنده ماندن هستند. برای اینکه بتوانند کسب و کارشان را بچرخانند و مجبور به تعطیلی نشوند. البته متأسفانه خیلی‌ها هم مجبور به این تصمیم شدند.

وی با تأکید بر اینکه نیروی انسانی، اصلی‌ترین سرمایه هر شرکت نرم افزاری است، ادامه داد: متأسفانه ما نمی‌توانیم پرسنل متخصص زیادی که اتفاقاً در کشور داریم را راضی نگه داریم. وقتی بحران منابع انسانی به وجود می‌آید و قادر به ارائه سرویس‌های مناسب نیستیم، این چرخه و دور باطل، کشور را از نظر این قسم سرمایه‌ها ضعیف می‌کند و به صنعت اقتصاد دیجیتال ما آسیب می‌رساند.